Program Domowiny

zagronitosć – wótwórjonosć – zwězanosć

Preambla

W lěśe 1912 jo se załožyła Domowina ako kšywowy zwězk serbskich towaristwow. To jo było nabejne tšojenje w serbskich stawiznach. Z tym jo se wóla k zjadnośenju mócow w serbskem narodnem gibanju jasnje zwurazniła a prědny raz do statka stajiła. Pó měrnej rewoluciji 1989/90 jo se Domowina k politiski njewótwisnemu a nadstrońskemu kšywowemu zwězkoju Łužyskich Serbow[1] pśetwóriła. Źinsa jo Domowina kazniski pśipóznata zastupjaŕka zajmow serbskego luda. Słužymy swojomu cłonkojstwoju ako tek cełemu serbskemu ludoju.

Domowina se k Zakładnej kazni wuznawa. W zgromadnosći europejskich narodow smy rownogódne a zasajźujomy se za lichotu a měr. Wótpokazujomy kuždycku formu ekstremizma.

Program jo zakład za statkowanje kšywowego zwězka. Źěłowe směrnice konkretizěruju zaměry programa. Kuždy, kótaremuž na Serbstwje a pśedewšym na našej rěcy zalažy, jo witany se w Domowinje angažěrowaś.

Zagronitosć za serbski lud statkowaś wuchada z našych stawiznow a z našogo wiźenja na pśichod. Wótwórjonosć wóznamjenjujo, až smějo se kuždy z nami za zwopšawdnjenje serbskich zajmow zasajźowaś. Zwězanosć zwuraznjujo se w zgromadnem procowanju wó wobstaśe našogo luda.

Zagronitosć – wótwórjonosć – zwězanosć su zakładne gronidła jadnanja Domowiny.

[1]Kuždežkuli pomjenjowanje wósobow w toś tom teksće se póśěgujo rownogódnje na wšykne rody.

Zakładne gronidła jadnanja Domowiny

Zagronitosć

Głowny zaměr našogo zgromadnego statkowanja jo rěc, sedleński rum, kulturu a identitu serbskego luda šćitaś, spěchowaś a wuwijaś. Rozšyrjenje pšawa, w serbskich nastupnosćach sobu- a samopóstajaś směś jo wažne śěžyšćo našogo politiskego źěła. Ako kazniski pśipóznate zastupnistwo zajmow Serbow jadnamy zagroniśe za wšyknych Serbow. Comy-lic serbstwoju pśichod zawěsćiś, ma se kuždy jadnotliwc pó swójich móžnosćach sobu za to zasajźowaś

Wótwórjonosć

Domowina jo wšyknym Serbam a pśijaśelam Serbow wótwórjona – lěc bydle we Łužycy abo zwenka njeje, lěc jadnotliwc, kupka abo towaristwo. Pódpěrujomy wšakorake móžnosći za wobźělenje na serbskem towarišnostnem a kulturnem žywjenju. Smy demokratiski organizěrowane zastupnistwo serbskich zajmow a jadnamy transparentnje. Naše cłonki su zakład statkowneje seśi serbskeje ciwilneje towarišnosći. Kuždy jo pśepšosony sobu statkowaś.

Zwězanosć

Serbske stawizny, kultura, rěc a z togo wuchadajuca narodna identita, ako tek zgromadne narodne procowanje – wšo to nas zwězujo. Rownogódnosć dolno- a górnoserbšćiny zjadnośujo naš lud. Statkujomy w zmysle toś teje zwězanosći, kótaraž wšykne regiony Łužyce wopśimjejo. Rowno tak aktiwity Domowiny wšakorakich partnarjow we Łužycy a zwenka njeje zwězuju.

Ako zastupjaŕka serbskich zajmow póbitujo Domowina Serbowkam a Serbam ako teke pśijaśelam Serbow pomoc pśi narodnem źěle.

Serbski lud skšuśiś, rěc a kulturu wobchowaś

I. Zwězk Łužyskich Serbow

Domowina – Zwězk Łužyskich Serbow – jo zastupnica zajmow serbskego luda. Jeje cłonkojske župy, kupki a towaristwa su nosarje towarišnostnego žywjenja w Serbach. Jich źěło pódprěś jo nam bytostny nadawk. Aktiwne sobuźěło jadnotliwcow, towaristwow, župow a organow Domowiny pśi zwopšawdnjenju wobzamknjenjow Domowiny jo zakład za wuspěšne statkowanje kšywowego zwězka. Zgromadnje wabimy za statkowanje w Domowinje. Kuždy, lěc jadnotliwc abo towaristwo, jo nam ako cłonk kšywowego zwězka witany. Zakład za zgromadne źěło twórje wustawki a program Domowiny.

II. Politiske zastupnistwo

Domowina zastupujo zajmy serbskego luda. Toś te zastupnistwo jo w serbskima kaznjoma kraja Bramborska a Lichotnego stata Sakska zapisane. Wóna stara se wó rozšyrjenje pšawow a winowatosćow za sobu- a samopóstajenje, pśedewšym w serbskich politiskich, kulturnych a kubłańskich nastupnosćach. Jadnamy ze wšyknymi demokratiskimi akterami na komunalnej, krajnej, zwězkowej ako tek europejskej rowninje. Wuźaržujomy kontakty k narodnym mjeńšynam a drugim ludam. Pśi tom jo nam wažne, wědu wó Serbach we Łužycy a zwenka njeje dalej rozšyrjowaś.

III. Šćit a wózroźenje serbskeje rěcy

Serbska rěc jo nam nejdrogotnjejše derbstwo našych prědownikow. Jeje woplěwanje, šćit a wózroźenje jo nam nejwažnjejšy nadawk. Pózbuźujomy familije k woplěwanju serbskeje rěcy. Zasajźujomy se za zwopšawdnjenje efektiwnych, rěc spěchujucych napšawow za wšykne generacije, wósebnje w źiśownjach a šulach. Pśewjeźomy a pódpěrujomy napšawy k wóžywjenju serbskeje rěcy wšuźi tam, źož wóna tuchylu kšuty wobstatk zjawnego žywjenja njejo. Napóranje  nowych rěcnych rumow jo wažny wobstatk našych procowanjow.

IV. Kultura a sport, wuměłstwo a wědomnosć

Kulturne źěło, sportowe gibanje, wuměłstwo a wědomnosć su wažne słupy serbskego žywjenja a źěłabnosći kšywowego zwězka. Rowno tak su aktery na toś tych pólach pósłańce našogo luda we Łužycy a zwenka njeje. Pódpěrujomy wuměnu wósebnje ze słowjańskim wukrajom a drugimi narodami. Spěchujomy zgromadne źěło serbskich institucijow z cesnoamtskimi akterami. Zgromadne projekty institucijow wobogaśuju kulturne žywjenje w Serbach.

V. Nabóžno-narodne žywjenje

Bogate derbstwo nabóžno-narodnych tradicijow a nałogow jo wobstatk žywjenja wjele Serbow. Toś te aktiwnje woplěwaś jo wažny zakład za wutwórjenje a skšuśenje teke narodnego wědobnja. Wósady su njewuzbytne serbske rěcne rumy, socialne seśi a domownja za žywu wěru Serbow.

VI. Łužyca ako góspodaŕski rum

Góspodaŕstwo jo rěp Łužyce a wobwliwujo njepósrědnje socialne połoženje našeje domownje a serbskego luda. Ze spěchowanim serbskeje rěcy a kultury pówušyjomy atraktiwitu regiona. Wósebnje dwójo- a wěcejrěcnosć jo za łužyske pśedewześa wudobytk. Pódpěrujomy napšawy, kótarež pógnuwaju regionalne góspodaŕstwo k wužywanju serbskeje rěcy. Zasajźujomy se za kooperaciju Łužyce ze słowjańskim wukrajom, wósebnje z Pólskeju a Českeju. Wugronijomy se za łagodny turizm, kótaryž zmóžnijo gósćam serbsku kulturu we Łužycy zeznawaś.

VII. Łužyca – naša domownja

Łužyca jo srjejźišćo a domownja Serbow. Zasajźamy se za to, aby se serbskosć w sedleńskem rumje dalej zmócniła a wuwijała. Źiwamy na zaměrne zapśimowanje serbskeje rěcy a kultury do regionalnego, komunalnego a krajnego planowanja. Stolěśe trajuce wudobywanje brunice zawóstajijo serbskemu ludoju wjelike škódy. Proces strukturneje změny póbitujo nam nowe perspektiwy za wózroźenje a spěchowanje serbskeje rěcy a kultury.

“Traś dej Serbstwo, zawóstaś!”
Handrij Zejler, 1842