Download Programa Domowiny jako PDF

Program DOMOWINY

zagronitosć – wótwórjonosć – zwězanosć

nacerjenje programoweje komisije, 16.01.2024

Preambla

Załoženje Domowiny w lěśe 1912 ako kšywowy zwězk serbskich towaristwow jo było wažne wobrotnišćo w serbskich stawiznach. Pśez to jo se wóla k zjadnośenju mócow w serbskem narodnem gibanju jasnje zwurazniła a prědny raz do statka stajiła. Pó měrnej rewoluciji w lěśe 1989 jo se Domowina k politiski njewótwisnemu kšywowemu zwězkoju Serbow a serbskich towaristwow pśetwóriła. Źinsa jo Domowina kazniski pśipóznata zastupjaŕka zajmow serbskego luda. Togodla jo swójemu cłonkojstwoju ako tek cełemu serbskemu ludoju winowata.

Domowina wuznawa se k wustawje Zwězkoweje republiki Nimskeje a z tym k pšawniskim zasadam towarišnosći w našom kraju. Rownocasnje zawězujomy se ako rownogódny wobstatk zgromadnosći europejskich narodow k zasadam lichoty a měra.

Program Domowiny jo zakład za dłujkodobne źěło a aktiwne statkowanje kšywowego zwězka. Źěłowe směrnice Domowiny nawězuju na program. Kužda wósoba ze serbskim wědobnim jo pśepšosona se w kšywowem zwězku angažěrowaś.

Z našych stawiznow wujźo zagronitosć za serbski lud. Statkownosć za ceły serbski lud pomina sebje wótwórjonosć. Znamje kšywowego zwězka Serbow jo zwězanosć. To jo rěd zakładnych gronidłow jadnanja Domowiny: zagronitosć – wótwórjonosć – zwězanosć.

Dajmy se do narodnego źěła!

Zakładne gronidła jadnanja Domowiny

Zagronitosć

Šćit, spěchowanje a wuwijanje serbskeje rěcy, žywjeńskego ruma, kultury a identity Serbow ako teke procowanja wó rozšyrjenje pšawa samopóstajenja w serbskich nastupnosćach su głowne zaměry našogo zgromadnego statkowanja.

Ako kazniski pśipóznate zastupnistwo zajmow Serbow jadnamy zagroniśe a za wšyknych Serbow. Comy-lic serbstwoju pśichod daś, dejał se kuždy jadnotliwc pó swójich móžnosćach za to zasajźowaś.

Wótwórjonosć

Domowina jo wšyknym Serbam a pśijaśelam Serbow wótwórjona – lěc bydle we Łužycy abo zwenka njeje, lěc jadnotliwc abo towaristwo. Pódpěrujomy kradu wšakorake móžnósći za wobźělenje na serbskem towarišnostnem a kulturnem žywjenju. Smy bazowodemokratiski organizěrowane zastupnistwo serbskich zajmow a jadnamy transparentnje. Našo cłonkojstwo jo zakład statkowneje seśi serbskeje ciwilneje towarišnosći. Kuždy jo pśepšosony sobu statkowaś.

Zwězanosć

Serbske stawizny, kultura, rěc a z togo wuchadajuca narodna identita, ako tek zgromadne narodne procowanje - wšo to nas zwězujo. Rownogódnosć dolno- a górnoserbšćiny wujadnośujo naš lud. Statkujomy w zmysle toś teje zwězanosći, kótaraž wšykne regiony Łužyce wopśimjejo. Rownocasnje zwězuju aktiwity Domowiny kradu wšakorakich partnarjow we Łužycy a zwenka njeje. Domowina póbitujo wšyknym Serbam a pśijaśelam Serbow, za kótrychž jo wóna zastupjaŕka serbskich zajmow, pomoc pśi narodnem źěle.

Serbski lud skšuśiś, rěc a kulturu wobchowaś

I. Zwězk Łužyskich Serbow

Cłonkojstwo Domowiny jo zakład bazowodemokratiskego statkowanja kšywowego zwězka. Źěło cłonkojskich župow a towaristwow pódpěrowaś jo nam bytostny nadawk. Wóni su nosarje towarišnostnego žywjenja w Serbach. Aktiwne sobuźěło jadnotliwcow, towaristwow, župow a organow Domowiny pśi zwopšawdnjenju wobzamknjenjow głownych zgromaźiznow Domowiny jo zakład za wuspěšne statkowanje kšywowego zwězka.
Zgromadnje wabimy za statkowanje w Domowinje. Kuždy, kenž wustawki a program Domowiny pśipóznawa, lěc jadnotliwc abo towaristwo, jo nam ako cłonk kšywowego zwězka witany.

II. Politiske zastupnistwo

Domowina zastupujo zajmy serbskego luda, což jo so tek do serbskeju kaznjonjowu zapisało. Wóna stara se wó rozšyrjenje sobu- a samopóstajeńskich pšawow a winowatosćow pśedewšym w serbskich politiskich, kulturnych a šulskich nastupnosćach. Jadnamy ze wšyknymi demokratiskimi akterami na komunalnej, krajnej, zwězkowej ako tek europejskej rowninje. Wuźaržujomy mjazynarodne politiske kontakty k druhim mjeńšynam a ludam. Pśi tom jo wažny nadawk Domowiny wědu wó Serbach we Łužycy a zwenka njeje dalej rozšyrjowaś.

III. Šćit a wózroźenje serbskeje rěcy

Naša mamina rěc jo nam nejdrogótnjejše derbstwo našych prědownikow. Jeje woplěwanje, šćit a wózroźenje we wšyknych regionach serbskegho sedleńskego ruma jo nam nejwažnjejšy nadawk. Pózbuźujomy serbske a rěcnje měšane familije k woplěwanju serbskeje rěcy. Zasajźujomy se za zwopšawźenje efektiwnych, rěc spěchujucych napšawow w źiśownjach a šulach. Pśewjeźomy a pódpěrujomy napšawy k wóžywjenju serbskeje rěcy wšuźi tam, źož jo se wóna w zjawnem žywjenju zgubiła.

IV. Ludowa kultura a sport, wuměłstwo a wědomnosć

Serbske lajske kulturne źěło, sportowe gibanje a wuměłstwo su wažne słupy serbskego towarišnostnego žywjenja. Rownocasnje su wóni pósoły našogo luda we Łužycy a zwenka njeje. Spěchujomy zgromadne źěło serbskich institucijow z lajskimi kupkami. Zgromadne projekty institucijow wobogaśuju kulturne žywjenje w Serbach. Pódpěrujomy wuměnu našych kulturnych a sportowych kupkow z kupkami wósebnje ze słowjańskeho wukraja a drugich narodnych mjeńšynow.

V. Nabóžno-narodne žywjenje

Bogate derbstwo nabóžno-narodnych tradicijow a nałogow jo njewuzbytny wobstatk žywjenja Serbow, tek za pśichodne generacije. Jich aktiwne woplěwanje jo wažny zakład za wutwórjenje a skšuśenje tek narodnego wědobnja.

VI. Łužyca ako góspodaŕski rum

Góspodaŕstwo jo rěp Łužyce a wobwliwujo njepósrědnje połoženje našeje domownje a serbskego luda. Ze spěchowanim serbskeje rěcy a kultury pówušymy atraktiwitu regiona. Wósebnje dwójo- a wěcejrěcnosć jo za łužyske pśedewześa  wudobytk. Pódpěrujomy wšykne napšawy, kenž  pógnuwaju regionalne góspodaŕstwo k wužywanju serbskeje rěcy. Zasajźujomy se za kooperaciju Łužyce z pśigranicnymi stronami Pólskeje a Čěskeje. Pódpěrujomy łagodny turizm, kótaryž zmóžnijo gósćam serbsku kulturu we Łužycy awtentiski zeznawaś.

VII. Łužyca – naša domownja

Łužyca jo srjejźišćo a domownja Serbow. Zasajźujomy se za wobchowanje serbskosći sedleńskego teritorija našogo luda. Źiwamy na zaměrne zapímjeśe serbskeje rěče a kultury do regionalneho, komunalneho a krajneho planowanja.
Stolěśe trajuce wudobywanje brunice jo zawostajiło serbskemu ludoju wjelike škódy. Proces strukturneje změny póbitujo nam nowe perspektiwy za wózroźenje a spěchowanje našeje mamineje rěcy.

Traś dej našo Serbojstwo!
H. Zejler, 1842